Zielony szlak okrężny wokół Tyńca to ok. 10-11 kilometrowa trasa na obrzeżach Krakowa. Biegnie zarówno leśnymi ścieżkami jak i asfaltowymi drogami. Pozwala podziwiać płynącą w pobliżu Wisłę, piękno przyrody i majaczące na horyzoncie ... góry!
Aby móc nacieszyć się nieco bardziej widokami, postanowiliśmy kilkukrotnie zboczyć z głównej trasy i poruszać się alternatywnymi ścieżkami. Początkowo szło nam całkiem nieźle, do czasu, gdy znaleźliśmy się w środku lasu, bez zasięgu w telefonie i bez papierowej mapy! Chwilę zajęło nam odnalezienie się w terenie i powrót na "właściwe tory".
Tyniec - jak dojechać?
Na szlak tyniecki możecie wyruszyć, korzystając z krakowskiej komunikacji miejskiej. Do Tyńca dojedziecie ze stolicy woj. małopolskiego autobusem nr 112, z kolei ze Skawiny autobusem nr 203. Szczegółowe rozkłady znajdziecie na stronie: https://mpk.krakow.pl/.
Wysiadamy z autobusu na przystanku Tyniec. Ulicą Benedyktyńską w nieco ponad 10 minut docieramy do Opactwa Benedyktynów.
Po raz pierwszy jesteśmy tak blisko tych zabytkowych zabudowań. Ponieważ byliśmy tu w niedzielę, w przerwie między nabożeństwami, udało nam się zajrzeć do kościoła pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Otwarty był także sklepik, w którym pośród medalików, ziołowych herbat, map i przewodników, znaleźliśmy piwo Tinecia warzone przez benedyktynów z opactwa w Tyńcu. Takiej okazji nie mogliśmy przegapić. Na miejscu dokonaliśmy degustacji piwa marcowego i blonde (polecamy!).
W gąszczu budynków odnajdujemy wejście do Muzeum Opactwa. Podobno możliwe jest również zwiedzanie klasztoru z przewodnikiem. Jeśli chcemy więc zobaczyć wszystko kompleksowo, należy zarezerwować sobie odpowiednio dużo czasu.
Przed nami była trasa, którą musieliśmy przebyć w ograniczonych ramach godzinowych.
Ci z Was, którzy nie muszą się spieszyć, mogą skorzystać z przeprawy na drugi brzeg Wisły, wykupić rejs widokowy lub wypożyczyć rower wodny czy kajak (cennik aktualny : lipiec 2023, na poniższym zdjęciu):
My ruszyliśmy dalej. Szlak przez pewien czas prowadzi wzdłuż trasy rowerowej i stopniowo oddala się od rzeki. Za to na horyzoncie zaczynają pojawiać się... góry! :)
na szlaku
góry ! :D
W końcu odbijamy w las. Gramolimy się dość stromo pod górę w stronę Grodziska (282 m n.p.m.). Po krótkiej chwili postanawiamy zejść nieco ze znakowanej trasy w stronę dwóch punktów widokowych. Górska panorama i płynąca w dole Wisła prezentują się z nich naprawdę pięknie.
panorama z pierwszego punktu widokowego
Bez większych problemów wracamy na szlak, który niedługo opuszcza las i wchodzi w zabudowania.
Przy przystanku autobusowym Bogucianka skręcamy w prawo i po ok. 200 metrach schodzimy z głównej drogi. Mijamy parę budynków i znów wkraczamy w zielone otoczenie. Pięknie jest do czasu, gdy orientujemy się, że dawno nie widzieliśmy na drzewach charakterystycznych biało - zielonych oznaczeń. Nie chcemy się wycofywać, internetu w telefonie brak, więc chwilę kręcimy się , próbując złapać zasięg. Na znalezienie właściwej drogi tracimy trochę czasu.
Znajdujemy się ponownie na szlaku. Przecinamy ul. Obrońców Tyńca i znów schodzimy na alternatywną ścieżkę, by zobaczyć kapliczkę z figurą Maryi. Jesteśmy w rezerwacie Skołczanka, który nazywany jest także "rezerwatem motyli" , bowiem stwierdzono w nim występowaniu wielu rzadkich gatunków tych owadów (m.in. skalnik driada).
Dalej nieoznakowaną, ale dość oczywistą dróżką maszerujemy w stronę kolejnego punktu widokowego (widok z niego - na zdjęciu poniżej) , skąd wracamy na "zieloną" trasę i podchodzimy na jeszcze jedno niewysokie wzniesienie, tym razem, na terenie uroczyska Krowadza. Wysiłek zostaje doceniony. Chwilę później znów możemy podziwiać Beskidy.
Powoli obniżamy się w stronę domów mieszkalnych, gdzie ponownie borykamy się z drobnymi problemami orientacyjnymi.
Gdy spoglądamy na zegarki, okazuje się, że czas jaki przeznaczyliśmy sobie na przejście całej trasy stopniał na tyle, że musimy odpuścić ostatnie wzgórze o ciekawej nazwie - Wielkanoc i od razu kierować się w stronę przystanku autobusowego -> Bolesława Chrobrego (w niedzielę autobusy kursują co pół godziny).
Komunikacją miejską docieramy do Rynku Dębnickiego , skąd pieszo, z widokiem na Wawel, przez Rynek Główny i Bramę Floriańską maszerujemy w stronę dworca kolejowego. Nasz weekend w Małopolsce dobiegł końca.
A zaplanowana przez trasa (z modyfikacjami) miała wyglądać mniej więcej tak:
może zainteresują Cię także:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz