Książański Park Krajobrazowy chyba mi się nie znudzi. Bardzo lubię odwiedzać tutejsze ścieżki o każdej porze roku. Zawsze staram się przy tym odkryć kolejne miejsce na mapie Parku. Tym razem padło na My Fantasie (Moja Fantazja), a więc teren, na którym niegdyś stał leśny dom Księżnej Daisy. Niestety trochę zawiedliśmy się tym, jak wygląda obecnie jedno z ulubionych miejsc Marii Teresy Oliwii Hochberg von Pless . Teoretycznie do końca lutego 2023 mają trwać prace budowlane i leśne związane ze zbiornikami retencyjnymi na Czarcim Potoku. Obszar jest więc zdewastowany i niezbyt zachęca w tej chwili do wędrówki. Czy wkrótce coś się zmieni? Na to liczymy.
Naszą wycieczkę rozpoczynamy w pobliżu Zamku Książ. Dojeżdżają tu z Wałbrzycha autobusy komunikacji miejskiej nr 8 i 12. Odszukujemy oznaczenia czerwonej ścieżki dydaktycznej (w okolicy hotelu) i ruszamy w stronę ciekawego punktu widokowego. Szczególnie zimą pięknie prezentuje się stąd Zamek Książ.
Zamek Książ widziany z punktu widokowego na czerwonej ścieżce dydaktycznej
Ze wzgórza (na którym znajduje się punkt widokowy) schodzimy w stronę szlaków zielonego i czerwonego i zgodnie z ich oznaczeniami docieramy do rozwidlenia przy Cisie Bolko. Wiek tego okazałego drzewa szacuje się na 400-600 lat.
Wybieramy tu szlak w kolorze żółtym. Przechodzimy nad rzekami Pełcznicą i Szczawnikiem, a następnie wchodzimy do części Świebodzic, która nazywa się tak samo, jak jeden z płynących tutaj cieków (Pełcznica). Maszerujemy wzdłuż zabudowań mieszkalnych i przemysłowych, trzymając się oznaczeń. Po ponownym wejściu w granice Książańskiego PK widzimy postęp prac leśnych. W końcu docieramy do punktu My Fantasie , przy którym znajduje się tablica przybliżająca historię tego miejsca. Możemy na niej zobaczyć także kilka archiwalnych fotografii.
Domek z ogrodem, gdzie uwielbiała spędzać czas Księżna Daisy, jest dziś jedynie wspomnieniem. Wprawne oko może wciąż dostrzec pozostałości zabudowań oraz ogrodowych nasadzeń, w tym uwielbiane przez Księżną różaneczniki i azalie. My tym razem ich nie szukaliśmy. Naszą uwagę przykuły za to kamienne schody znajdujące się za tablicą informacyjną. Pobudziły nieco wyobraźnię. Myślę, że wrócimy tu gdy teren zostanie uprzątnięty, być może późną wiosną, w sezonie kwitnienia różaneczników (w ubiegłym roku oglądaliśmy je w zasadzie po ciemku -> Książański Park Krajobrazowy: Różaneczniki 2022. Ścieżka przyrodnicza "Dolina różaneczników" ).
Tego dnia mieliśmy w planie jeszcze odwiedzenie Zamku Stary Książ oraz przejście naszym ulubionym fragmentem Ścieżki Hochbergów, a na deser zejście do podziemi Zamku Książ. Trzeba było więc się nieco sprężyć, tym bardziej jeśli chcieliśmy zdążyć na ostatni pociąg Regio ze Świebodzic do Poznania. Marsz kontynuujemy wzdłuż oznaczeń żółtej ścieżki dydaktycznej, która na moment wyprowadza na obrzeża potężnego osiedla Podzamcze. Nieco naokoło wkraczamy po dłuższej chwili ponownie w las.
Z Podzamcza po raz pierwszy tego dnia udało nam się zobaczyć kilka górskich wzniesień
Żółtą ścieżką spacerową docieramy bezpośrednio do Zamku Stary Książ.
Zamek powstał dzięki inicjatywie Jana Henryka VI Hochberga, który zlecił jego budowę w miejscu dawnej średniowiecznej warowni. Wśród pomieszczeń znajdowały się się m.in. kaplica, izba więzienna z salą tortur, sypialnia czy galeria obrazów. Zamek służył także jako miejsce organizacji przyjęć, podejmowania gości (m.in. w 1799 r. gościł tu późniejszy prezydent USA, John Quincy Adams).
Później obiekt pełnił przede wszystkim funkcję turystyczną , restauracyjną i noclegową. W 1945 r. został podpalony przed armię radziecką i doszczętnie spłonął.
Malownicze ruiny Zamku Stary Książ
Osobiście uwielbiam Stary Książ i chętnie tu wracam. Zdarza nam się nawet nadłożyć drogi, by pospacerować chwilę wzdłuż tych romantycznych ruin.
jeden z dwóch zachowanych renesansowych portali
Stary Książ i drugi portal, który, jak widać, jest w nieco gorszym stanie
Warto także wybrać się na skalny punkt widokowy. Kiedy na drzewach nie ma liści, łatwo dostrzec stąd przebieg Ścieżki Hochbergów po drugiej stronie wąwozu.
punkt widokowy - Zamek Stary Książ
w stronę Zamku Książ / widok z punktu widokowego przy Starym Książu
Kto widzi Ścieżkę Hochbergów po drugiej stronie wąwozu? Niedługo nią pójdziemy...
wracamy z punktu widokowego i ruszamy w dalszą drogę
Krótkim odcinkiem czerwonego szlaku (ok. 100 metrów) docieramy do Rozdroża pod Starym Książem. Tu zmieniamy znaki na zielone i skręcamy pod kątem ostrym lewo. Chwilę później musimy pokonać dość wymagające schody i przejść przez mostek na Pełcznicy na drugą stronę rzeki.
mostek na Pełcznicy
Za moment rozpoczynamy marsz , naszym zdaniem, najciekawszym fragmentem znakowanych tras Książańskiego Parku Krajobrazowego. Kładki, mostki, nieco dłuższe drewniano-metalowe konstrukcje nad "przepaścią", strome ściany wąwozu, węższe ścieżki, wymagające odrobiny skupienia i ostrożności. Piękne widoki i odrobina adrenaliny - to wszystko czeka na tym odcinku na spragnionych umiarkowanych wrażeń wędrowców :-)
Stary Książ widziany z zielonego szlaku po drugiej stronie rzeki. Dostrzeżenie stąd ruin Zamku możliwe jest głównie zimą i wczesną wiosną
Zachęcam także, by wdrapać się na najbardziej imponujący punkt widokowy w stronę Zamku Książ, zwany Grobem Olbrzyma. Z miejscem tym wiąże się legenda... Otóż stojąc na punkcie widokowym, stąpamy po głowie olbrzyma, siejącego niegdyś spustoszenie w okolicy. Miał on zginąć pod ogromnym głazem, z którego roztacza się dziś piękny widok na Zamek Książ. Głowa Olbrzyma na przestrzeni lat miała scalić się ze skalnym blokiem.
Widok z "Grobu Olbrzyma"
Stąd niespiesznie maszerujemy do miejsca rozpoczęcia zwiedzania podziemi Zamku Książ. Zwiedzając Zamek kilka lat wcześniej, podziemia były dopiero przygotowywane do wpuszczenia turystów. Tym razem udało nam się zejść pod ziemię i poznać historię tajemniczych korytarzy pod Zamkiem Książ.
Zwiedzanie podziemi trwa ok. 40 minut. W zasadzie większość tego czasu stanowią ciekawe projekcje przybliżające temat wydrążonych tu w czasach II wojny światowej tuneli oraz komentarz przewodnika. Trzeba przyznać, że działa to mocno na wyobraźnię. Ilość pytań pozostających przez tyle lat bez odpowiedzi jest porażająca.
Po zwiedzeniu podziemi, pozostało nam już tylko pomaszerować do stacji kolejowej w Świebodzicach (ok. 4,5 km) i zdążyć na pociąg do domu, co na szczęście nam się udało.
Poniżej mapka naszej trasy:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz