Teplickie Skały (Teplické skály) są nieco mniej popularne niż sąsiednie Adrszpaskie Skalne Miasto (Adršpašské skály). Mimo to, warto odwiedzić je w godzinach wczesnoporannych. Obecnie trwa przebudowa dróg w najbliższej okolicy, więc przed wyjazdem sprawdźcie, jak wygląda aktualna sytuacja. Przy samym wejściu na teren skalnego miasta w Teplicach działa płatny parking (100 koron - samochód osobowy). My zaparkowaliśmy w centrum miejscowości Teplice nad Metují na parkingu, gdzie nie pobiera się opłat. W jego pobliżu można skorzystać z bankomatu (spora prowizja i dość niekorzystny kurs) oraz podejść do informacji turystycznej (4 wzory pieczątek turystycznych :) ).
Stąd ruszamy niebieskim szlakiem, by po niespełna 2 km znaleźć się przy kasie Teplickich Skał. Ten krótki fragment nie przysparza żadnych trudności. Szlak nie jest raczej zbyt często uczęszczany i zarasta. Póki co, orientacyjnie wciąż jest ok. Płacimy za wstęp (120 koron - osoba dorosła) i ruszamy dalej, niebiesko znakowaną trasą, w stronę największych atrakcji Teplickich Skał. Bardzo miły okazał się fakt, że do zakupionego biletu, otrzymaliśmy folder z mapką skalnego miasta w języku polskim!
Jedną z ciekawszych atrakcji Teplickiego Skalnego Miasta są ruiny Zamku Strzemię (Střmen). Aby do nich dotrzeć i obejrzeć ciekawą panoramę musimy pokonać schody oraz drabinki. Podejście bywa zatłoczone, dlatego warto wyruszyć w wędrówkę jak najwcześniej, by uniknąć postojów i wymijania innych turystów.
Na górze jest niewiele miejsca. Jednocześnie zmieści się zaledwie kilka osób. Widoki są ciekawe, ale tym razem mieliśmy pecha, gdyż od rana utrzymywały się w okolicy mgły. Przy lepszej widoczności, można dostrzec stąd charakterystyczne szczyty Gór Kamiennych. W zasadzie z zamku niewiele zostało i dość ciężko sobie go wyobrazić stojąc w miejscu, gdzie niegdyś się znajdował. Wejście i zejście z wierzchołka odbywa się tą samą drogą, więc jest to atrakcja opcjonalna, którą możecie ominąć, gdy nie czujecie się na siłach, by tam się wdrapać.
Ruszamy dalej niebieskim szlakiem. Podziwiamy rozmaite skalne formacje, próbując rozpoznać, sugerowane na tabliczkach informacyjnych, kształty. Nie zawsze się to nam udaje i zrzucamy to na daleko posuniętą interpretację autorów.
Największe wrażenie zrobiły na nas jednak Świątynne Ściany. Wysokie skalne wieże ograniczają dopływ naturalnego światła słonecznego. Momentalnie robi się tam chłodno i nieco tajemniczo. Jednak skalne labirynty i jaskinie przyciągają i skłaniają do ich poznania.
Wędrówka przez Świątynne Ściany jest prawdziwą przyjemnością!
Teplicka Wenus
Czaszka
Po przejściu wzdłuż najbardziej atrakcyjnej trasy Teplickich Skał, docieramy do wielkiego korzenia, przy którym znajduje się węzeł szlaków. Możemy stąd wrócić do wejścia (kasy) lub zdecydować się na dłuższą wycieczkę, mniej popularnym szlakiem. Musieliśmy go sprawdzić. Skręciliśmy więc na zielone znaki, by po niespełna kilometrze odbić na znakowaną znów na niebiesko ścieżkę, biegnącą, górą, równolegle do wspomnianej popularnej trasy zwiedzania Teplickich Skał.
Niektórzy mogą poczuć się nieco zawiedzeni. W końcu skalne wieże, rzeźby, labirynty są już za nami. Nam jednak na tej trasie się bardzo podobało. Ruch turystyczny jest tu zdecydowanie mniejszy, a do tego wędrówkę leśną ścieżką urozmaicają drewniane kładki, skalne przejścia i szczeliny oraz całkiem ciekawy krajobraz, charakterystyczny dla tej części Sudetów.
Wisienką na torcie jest niezwykły punkt widokowy, na który musimy nieznacznie odbić ze znakowanego szlaku. To tzw. Vyhlídkové místo. Warto tu podejść i rozejrzeć się dookoła. Skalne wierzchołki wyglądają stąd naprawdę fascynująco.
Dalej atrakcyjność tego szlaku nieznacznie maleje. Nadal idziemy lasem, dookoła co jakiś czas zobaczyć można skalne formacje. W końcu zejście zaczyna się robić dość strome i śliskie (po opadach deszczu). Docieramy do rozwidlenia szlaków. Skręcamy w prawo na żółte znaki. Trasa w lewo biegnie natomiast w stronę Adrszpaskich Skał. Żółty szlak łączy oba skalne miasta (Adrszpaskie i Teplickie Skały), dzięki czemu jednego dnia możemy pobuszować pieszo tu i tu. Pomiędzy Adršpachem i Teplicami nad Metuji kursuje pociąg, który zdecydowanie może ułatwić zaplanowanie trasy "łączonej". Przejazd pomiędzy stacjami kosztuje 22 korony i trwa niecały kwadrans. Rozkłady znajdziecie na stronie czeskiego przewoźnika : https://www.cd.cz/default.htm.
My mieliśmy tego dnia nieco inne plany, więc po powrocie do kasy Teplickich Skał, postanowiliśmy skorzystać z bazy gastronomicznej. Zamawiamy pyszne haluszki z bryndzą, które nas nieco rozleniwiają. Mimo to, idziemy dalej czerwonym szlakiem wzdłuż zabudowań Teplic. Maszerujemy ul. Nerudovą tak długo aż przetniemy zielony szlak. Skręcamy w prawo i zgodnie z jego oznaczeniami zaczynamy piąć się w górę. Mijamy kemping (Camp Kamenec) i za chwilę wchodzimy w las. Początkowo szlak niczym nie zaskakuje, no chyba, że odległością do naszego celu, wypisaną na szlakowskazach. Perspektywa kilkukilometrowej wędrówki, niezbyt ciekawą (jak na razie) trasą , nie napawa nas optymizmem. Jednak im bliżej jesteśmy punktu widokowego Lokomotiva, tym bardziej zaczyna nam się tu podobać. Lokomotiva jest świetnym miejscem (niezabezpieczonym barierkami), z którego obserwować można przede wszystkim polskie wierzchołki Gór Kamiennych. Przy świetnej widoczności, dojrzeć można także Trójgarb w Górach Wałbrzyskich oraz Śnieżkę (co nam się udało 😁 ).
My mieliśmy tego dnia nieco inne plany, więc po powrocie do kasy Teplickich Skał, postanowiliśmy skorzystać z bazy gastronomicznej. Zamawiamy pyszne haluszki z bryndzą, które nas nieco rozleniwiają. Mimo to, idziemy dalej czerwonym szlakiem wzdłuż zabudowań Teplic. Maszerujemy ul. Nerudovą tak długo aż przetniemy zielony szlak. Skręcamy w prawo i zgodnie z jego oznaczeniami zaczynamy piąć się w górę. Mijamy kemping (Camp Kamenec) i za chwilę wchodzimy w las. Początkowo szlak niczym nie zaskakuje, no chyba, że odległością do naszego celu, wypisaną na szlakowskazach. Perspektywa kilkukilometrowej wędrówki, niezbyt ciekawą (jak na razie) trasą , nie napawa nas optymizmem. Jednak im bliżej jesteśmy punktu widokowego Lokomotiva, tym bardziej zaczyna nam się tu podobać. Lokomotiva jest świetnym miejscem (niezabezpieczonym barierkami), z którego obserwować można przede wszystkim polskie wierzchołki Gór Kamiennych. Przy świetnej widoczności, dojrzeć można także Trójgarb w Górach Wałbrzyskich oraz Śnieżkę (co nam się udało 😁 ).
Góry Kamienne
Śnieżka
Po środku kadru Trójgarb z wieżą widokową
W dalszej części tej trasy, będzie trzeba zmierzyć się z wąskimi szczelinami, przykucnąć, schylić się, podeprzeć. Fajnie jest! I chociaż kilometry lecą naprawdę wolno, bo wspomniane atrakcje nieco spowalniają, można się tu naprawdę świetnie bawić.
Mijamy skrzyżowanie z żółtym szlakiem, który doprowadziłby nas z powrotem do Teplickich Skał. Przed nami bardziej "spokojny" fragment drogi, gdzie można trochę przyspieszyć. Po ok. 2 km na pewno zauważymy wijące się w nieskończoność schody. Podchodzimy nimi do naszego punktu pośredniego. Jest nim... wieża widokowa Čáp, (Rozhledna Čáp). Čáp oznacza po czesku bociana.
Nie jest zbyt wysoka (zaledwie 13 metrów), jednak usytuowana na skalnym podłożu, sprawia wrażenie nieco niedostępnej. Wznosi się niewiele ponad korony drzew, ale to wystarcza, by nasycić się przepięknymi panoramami. Widoki obejmują m.in. Góry Kamienne (Góry Suche), Góry Sowie, Góry Bardzkie, Broumowskie Ściany, Góry Stołowe, Wałbrzyskie oraz Karkonosze ze Śnieżką na czele! :) Nasz wzrok przykuła także rozległa sylwetka niewysokiego (700 m n.p.m.) szczytu o nazwie Ostasz (Ostaš), na zboczach którego kryją się malownicze skalne labirynty, o których wkrótce Wam także napiszę.
Góry Suche
po środku kadru Ostaš - skalne miasto, o którego istnieniu mało kto wie
Karkonosze
Pomimo nie do końca idealnych warunków, spędziliśmy na wieży sporo czasu, rozpoznając okoliczne szczyty i zastanawiając się nad tym skąd wziąć siły na powrót do auta zaparkowanego na teplickim rynku ;)
Zejście do asfaltowej drogi poszło na szczęście dość sprawnie. Postanawiamy zajrzeć więc jeszcze nad Czarne Jeziorko (Černé jezírko) oraz powłóczyć się trochę wzdłuż ruin zamku Skály, zwanego również Bischofstein. Wejście na ten teren jest bezpłatne i nawet pomimo narastającego uczucia zmęczenia, warto tu zajrzeć. Budowę zamku w tym miejscu zlecono już w XIV w. ( Matěj Salava z Lípy). Losy zamku, jak wielu tego typu warowni były bardzo burzliwe, ale jednocześnie ciekawe, by się w nie zagłębić. Dziś z budowli pozostało niewiele. Nawet ciężko wyobrazić sobie jak wyglądała wieki temu. Mimo to, jest to miejsce naprawdę fascynujące, które przenosi do nieco bajkowego świata. A widoki z najwyższego punktu są, dodatkowo, naprawdę przepiękne...
Czarne Jeziorko
Podejście do zamku
W stronę wieży widokowej na szczycie Čáp
Zbliżenie na Čáp
Góry Stołowe ze Szczelińcami na czele
Końcowe podejście na punkt widokowy stanowią wydrążone w skale stopnie
Zamek Skaly
Obchodzimy Czarne Jezioro prawie dookoła. Przy asfaltowej drodze namierzamy niebieski szlak. To właśnie tą, niezbyt uczęszczaną szosą, pójdziemy teraz przez ok. 1,5 km. Następnie nasz szlak skręca na leśne ścieżki. Miłym zaskoczeniem okazuje się stąd piękna panorama Gór Kamiennych.
Dalej nie dzieje się nic specjalnego, no może poza pięknie kwitnącymi łubinami, które opanowały tutejsze skraje szlaków. Niebieska trasa w końcu dobija do zielonej. Skręcamy więc w prawo. Tędy już tego dnia szliśmy. Bardzo szybko docieramy do zabudowań Teplic nad Metuji. Stąd już niedaleko do zaparkowanego rano samochodu.
Jego widok przynosi nam ulgę. Mamy to! Piękny dzień w górach staje się faktem. I chociaż nie była to nasza pierwsza wizyta w Teplickich Skałach, to tym razem mam wrażenie, że najlepiej je poznałam. Nasza wydłużona wycieczka, chociaż męcząca, była naprawdę fascynująca. Jeśli jednak nie czujecie się na siłach, by jednego dnia przebyć w górach ponad 25 km, możecie śmiało, trasę z poniższej mapy podzielić na dwa dni. Doskonale widać tu dwie pętle, których łącznie wcale nie trzeba pokonywać w ciągu jednego dnia. Trochę po górach już chodzimy i zaprezentowana trasa nas naprawdę zmęczyła. Dostosujcie ją więc do swoich możliwości kondycyjnych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz